Верстка

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Age sane, inquam. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Duo Reges: constructio interrete. Non laboro, inquit, de nomine. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Age sane, inquam. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis; Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Non risu potius quam oratione eiciendum? Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Minime vero, inquit ille, consentit. Oratio me istius philosophi non offendit; Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Prave, nequiter, turpiter cenabat; Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Facillimum id quidem est, inquam. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?